به گزارش خبرگزاری حوزه، برای طرح پرسشهای کودکانه درباره خدا، پیش از هر پاسخ باید فضای فهم و گفتوگو را فراهم کرد. این پرسشها از کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان» اثر حجتالاسلام غلامرضا حیدری ابهری برگرفته شده و با سؤالات ساده و عمیق، راهی روشن برای اندیشیدن کودکان درباره خدا باز میکنند.
آیا خدا رنگ دارد؟
گل محمدی، قرمز است؛
برگ درخت سبز است؛
گنبد حرم امام رضا، زرد است؛
توپی که دیروز خریدی سفید است؛
موی سرت سیاه است؛
در خانه قهوه ای است؛
و دوچرخه تو آبی است.
این چیزها را که میبینیم میفهمیم هر کدام رنگ مخصوصی دارند؛ اما اگر چیزی را نبینیم آیا میتوانیم بگوییم چه رنگی است؟ اگر چیزی جسم نبود و دیده نشد آیا میتوان گفت چه رنگی است؟
مثلاً عقل چه رنگی است؟ مهربانی چه رنگی است؟ علم و دانش چه رنگی است؟ دوست داشتن دیگران چه رنگی است؟
شادی چه رنگی است؟ هیچ کدام از اینها دیدنی نیستند تا بگوییم چه رنگی اند؟
خدا هم همین طور است. او را نمیتوان دید تا بگوییم چه رنگی دارد. اصلاً خدا دیدنی نیست تا رنگی داشته باشد. خدا آفریننده رنگ هاست و رنگ داشتن برای او بی معنی است.
البته در قرآن از ما خواسته شده است تا به رنگ خدا در بیاییم.(به رنگ خدا درآیید/ بقره آیه ۱۳۸)
باید بدانی که منظور قرآن از رنگ خدا، رنگهایی مثل سبز و زرد و آبی و قرمز نیست.
منظور قرآن از رنگ خدا ایمان داشتن به خدا و انجام کارهایی است که او دوست دارد. رنگ خدا یعنی ایمان مهربانی خوبی و پاکی.
اگر تو نماز بخوانی به رنگ خدا درآمده ای؛
اگر به نابینایی برای عبور از خیابان کمک کنی هم رنگ خدا شده ای اگر پاک کن یا مدادت را به دوستت قرض بدهی به رنگ خدا درآمده ای اگر به مادرت کمک کنی رنگ خدا را گرفته ای؛
اگر قرآن بخوانی همرنگ خدا شده ای؛
اگر حسود نباشی رنگ خدا بر دلت نشسته است؛
و خلاصه آنکه هر چه با ایمان تر راستگوتر پاک تر و مهربان تر شوی، رنگ تو خدایی تر شده است؛
رنگ خدا یعنی دوستی با خدا و مهربانی با بندگان او که این زیباترین رنگ دنیاست.
نظر شما